به گزارش شهرآرانیوز، چند روز قبل رسانه آمریکایی «نشنال اینترست» در گزارشی به بررسی ضرورت تولید انبوه پهپادهای یکبارمصرف و بهکارگیری آنها در یگانهای مختلف ارتش ایالات متحده پرداخت. پیش از آن هم یک شرکت پیمانکار ارتش آمریکا در نمایشگاه MFIX ۲۰۲۵ از پهپاد جدیدی رونمایی کرد که شباهت عجیبی با شاهد ۱۳۶ ایران داشت. در این گزارش به بررسی جزئیات راهبرد جدید ارتش آمریکا در تقلید آشکار از صنایع دفاعی ایران، دلایل پیدا و ناگفتههای پنهان آن میپردازیم.
سوم نوامبر ۲۰۲۵، «مایا کارلین» تحلیلگر مرکز سیاستهای امنیتی CSP که فارغالتحصیل دانشگاه هرتزلیا اسرائیل است و سالها تحلیلگر ارشد جروزالم پست بود، در سرمقاله خود برای رسانه آمریکایی نشنال اینترست تصریح کرد که پهپادهای تهاجمی یکبارمصرف با برد بلند، نیاز فوری ارتش آمریکا در شرایط کنونی است. استناد او هم به مصاحبه اخیرش با ژنرال جیمز بارتولومیس فرمانده لشکر ۲۵ پیاده نظام آمریکا بود که در آن، نبردهای پهپادی بزرگترین جنگ جاری جهان خطاب شده و به عبرتهای جنگ اوکراین و نبردهای خاورمیانه پرداخته شده بود.
کارلین در گزارش خود مدعی شده بود: «از آنجا که تولید پهپادها ارزان است و میتوانند با هزینهای بسیار کمتر از هواپیماها و موشکهای متعارف، ضربات مرگبار هوایی وارد کنند، محبوبیت فزایندهٔ آنها در میان بازیگران دولتی و غیردولتی قابل درک است. تا به امروز، پهپادهای مرگبار طراحیشده توسط ایران بهطور قابلتوجهی به تلاشهای تهاجمی روسیه علیه اوکراین کمک کرده است و فراتر از این، در خاورمیانه نیز حماس، حزبالله و انصارالله یمن با همین ابزارهای ارزانقیمت و ویرانگر، اسرائیل را تحت فشار نگه داشتهاند.»
به گفته این تحلیلگر آمریکایی، بکارگیری پرندههای بدون سرنشین در جنگها سابقه قدیمیتری دارد و بهصورت رسمی، از مدتها قبل این پهپادهای «بایراکتار» محصول ترکیه بودند که پیروزی آذربایجان در جنگ با ارمنستان را تضمین کردند. در این شرایط که استفاده از پهپاد در جنگهای جدید رو به افزایش است، اکثر فرماندهان ارشد نظامی آمریکا به این نتیجه رسیدهاند که باید در سریعترین زمان ممکن این زیرساخت ایجاد شود.

روایت تمرکز ارتش آمریکا بر ایجاد یگانهای پهپادی زمانی جالبتر میشود که بدانیم تقلیدهای آشکار از نظر جنس بدنه، شکل طراحی، فُرمدهی بالهها، نصب قطعات الکترونیکی و اجرای سر جنگی در دستورکار ستاد فرماندهی مشترک ارتش آمریکا قرار دارد. مرجع این تقلید کجاست؟ ایران!
داگلاس مکگرگور مشاور سابق وزیر دفاع آمریکا صحت این ادعا را تأیید کرده و میگوید: البته ارائه پهپاد جدید شرکت Griffon Aerospace با عنوان «۱۷۲ MQM- ArrowHead» در واقع دومین باری بود که یک شرکت آمریکایی یک نسخه مشابه از شاهد ۱۳۶ ایران را رونمایی میکرد. عنوان این پروژه «انعطافپذیری عملیاتی و مأموریتهای متنوع» است و این دقیقاً توصیفی است که نخستین بار، گزارشات محرمانه CIA از محصولات پروژه پهپادی ایران عنوان کردهبودند.
وی میافزاید: به مشخصات پهپاد آروهد یا سری قبل آن لوکاس که نگاه کنید، کاربری محفظه بار قابلتنظیم با توانایی حمل ۴۵ کیلوگرم بار، حسگرهای حرارتی، تجهیزات جنگ الکترونیک و کلاهکهای انفجاری آن دقیقاً کپیبرداری از پهپادهای ایرانی است. حتی در طراحی بدنه بهخصوص در بخش بال دلتا نیز شباهت کاملاً چشمگیر است. به نظر من، این فقط یک معنا دارد و آن موفقیت عملیاتی خانواده شاهدهای ایرانی در جنگهای معاصر است. همانطور که این خانواده تهاجمی امروز در اوکراین، غزه، لبنان و یمن به جان متحدان آمریکا افتاده و توازن جنگ را کاملاً برهم زدهاند.
با بررسی کامل جوانب پروژه جدید ارتش آمریکا در تقلید آشکار از صنایع دفاعی ایران، به نظر میرسد تقابل نظامی ابرقدرتها با ابتکار مهندسان صنایع دفاعی ایران وارد فاز جدیدی شده است؛ تقابل و رقابتی که از مدتها قبل، روسها در آن وارد میدان شدند و این تلاشها، امروزه ایالات متحده را نیز به فکر چاره انداخته است.
شگفتانه ماجرا اینجاست که در سال ۱۹۷۵ میلادی، دولت وقت آمریکا حتی به رژیم همپیمان خود در ایران اجازه مونتاژ بالگردهای غیرنظامی «بل» را نداد، اما اکنون پس از ۵۰ سال، این ایالات متحده است که علیرغم دراختیار داشتن صدها فروند جنگندههای رادارگریز نسل پنجم و بمبافکنهای محبوب ترامپ بهدنبال مهندسی معکوس محصولات ایرانی است. در واقع، یک حقیقت در این میان خیلی روشن است؛ پرندههای مرگبار ایرانی به یک مؤلفه راهبردی در جنگها تبدیل شدهاند.